دکتر محمدحسین ماندگار

پرفسور دکتر محمد حسین ماندگار فوق تخصص جراحی قلب و عروق، متولد 1333 شمسی در تهران می باشد. وی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در تهران به پایان برده و در سال 1351 در رشته پزشکی در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داده است. سپس تحصیلات تخصصی جراحی را مابین سالهای 1358 تا 1363 در دانشگاه تهران تکمیل کرده است و فوق تخصص جراحی قلب و عروق خود را نیز در سال 1366 از همین دانشگاه دریافت نموده است.

دکتر ماندگار اولین پیوند موفق قلب در ایران را سال 72 انجام داد و نامش را در تاریخ پزشکی ثبت کرد. او حالا از پس تمام این سال‌ها همراه با تیم حرفه‌ای‌اش 220 پیوند قلب انجام داده است و همچنان در آستانه 62 سالگی سه روز هفته در بیمارستان شریعتی و سه روز در بیمارستان های دی و کسری جراحی می کند. ماندگار در سال 1368 به تیم جراحی دکتر دورال در دانشگاه لندن (بیمارستان گایز) و دکتر یاکوب (هرفیلد) پیوست، تا تحصیلات تکمیلی خود را در رشته جراحی قلب و عروق در مراکز معتبر جهانی بگذراند.

پروفسور دکتر محمدحسین ماندگار فوق تخصصی جراحی قلب و عروق

پروفسور ماندگار برای ماندگار شدن در دنیای پزشکی می گوید: آدم باید پشتکار داشته باشد. اول هدف و بعدش هم پشتکار و پشتکار و پشتکار. البته امکانات و شرایط زمانی و مکانی هم ممکن است به آدم کمک کند. وی پروفسور معصومی و دکتر عمیدی را بعنوان اساتید تاثیر گذار زندگی اش نام می برد و میگوید این دو نفر در دوران دانشجویی برای من و خیلی دیگر از دانشجویان آن زمان، سمبل بودند و ارزش و احترامشان خیلی زیاد بود. البته خیلی‌های دیگر هم بوده و هستند که ارزش و احترام فوق‌العاده‌ای داشتند و مثل این دو نفر، سمبل بودند اما برای من، این دو نفر خیلی تاثیرگذارتر از بقیه بودند.

دکتر ماندگار تاکنون از میان نزدیکانش کسی را عمل نکرده است و این کار را به هیچ پزشکی توصیه نمیکند و می گوید: به نظرم چندان خوب نیست که یک پزشک، کسی را از میان خویشاوندان یا نزدیکانش، (بجز در موارد اورژانسی) عمل و حتی درمان کند. او معتقد است که آدم می‌تواند برای دیگران، پزشک بهتری باشد تا برای نزدیکانش و معمولاً در چنین مواردی، اشتباهات پزشکی بیشتر اتفاق می‌افتد.

پروفسور محمدحسین ماندگار، در مورد اینکه در آینده این امکان وجود دارد که درمان‌های دارویی بتوانند جایگزین جراحی قلب باز بشوند می گوید: بله، درمان‌های دارویی اساساً درمان‌های وسیعی هستند و در آینده دور هم احتمالاً تمام بیماران قلبی از همین طریق تحت درمان قرار می‌گیرند. در حال حاضر هم بیشتر بیماران قلبی، بیمارانی هستند که به درمان‌های دارویی جواب می‌دهند. تعداد کمی از بیماران قلبی، کاندید روش‌های تهاجمی نظیر آنژیوپلاستی و استنت هستند یا روشهایی برای باز کردن دریچه‌ها به شیوه غیر جراجی که ما به آنها می‌گوییم: کاردیولوژی مداخله‌ای و بالاخره و در شرایطی که هیچ‌کدام از این روش‌ها جوابگو نباشد، مریض باید تحت جراحی قرار بگیرد.

دکتر ماندگار به بیمارانی که جراحی قلب می شوند توصیه می کند: بیمارانی که جراحی می‌شوند باید یک دوره بازتوانی یا نوتوانی را پشت سر بگذارند تا بتوانند به راحتی به زندگی و کار و فعالیت برگردند. بسیاری از این افراد بعد از عمل دچار افسردگی می‌شوند و به این نوتوانی و بازتوانی احتیاج دارند تا بتوانند به محیط خانواده و جامعه برگردند. متاسفانه ما چنین مراکزی را در کشورمان کم داریم. این مراکز می‌توانند کمک کنند که بیماران ما کانالیزه شوند تا بتوانند مثل گذشته و حتی بهتر از گذشته به زندگی برگردند. درمان‌های دارویی، کنترل قند و فشار خون، قطع سیگار و کنترل سایر عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی هم کمک می‌کند تا این بیماران هر چه زودتر سلامتشان را به دست آورند.

وی ضمن ابراز تاسف در ارتباط با پایین آمدن سن بیماری های قلبی در کشورمان عنوان نمود: در گذشته همچنین چیزهایی کمتر می‌دیدیم که اوضاع قلب یک جوان آنقدر وخیم بشود که به جراحی احتیاج پیدا کند اما اخیراً سن بستری در CCU پایین آمده و اتفاق دیگری هم که افتاده، این است که خانم‌ها خیلی بیشتر از گذشته به بیماری‌های قلبی دچار می‌شوند.

دکتر محمدحسین ماندگار در پاسخ به این سوال که ” آیا فکرنمی‌کنید همکارانتان توقعات مالی زیادی از شغلشان دارند و همین باعث پررنگ‌تر شدن بحث زیرمیزی می‌شود. چراکه آنها می‌خواهند ماشین مدل بالا و منزل آنچنانی داشته باشند؟” میگوید: در همه دنیا مردم تحصیل می‌کنند در هررشته‌ای کامپیوتر، صنعت، ساختمان‌سازی و… همه اینها می‌روند برای اینکه زندگی راحت‌تر و مرفه‌تری داشته باشند. پزشک سوگند می‌خورد که کارش را درست انجام دهد، سوگند نمی‌خورد که مجانی کار کند.

منابع: روزنامه سپید / وب سایت دکتر ماندگار