دکتر محمدعلی مولوی

جد بزرگم فرد معروف و فقیهی بود که بعد از انقلاب روسیه از ایروان به ایران مهاجرت کرد و در تبریز ساکن شد و چون ارادتی به مولوی رومی داشت ، به نام « مولوی» معروف شد.

چهار سال ابتدایی را در تبریز و بیقیه ی دوران دبستان و دبیرستان و دانشکده ی پزشکی را درتهران سپری کردم .
بعد از گذراندن دوره ی عمومی ، برای مدت چهار سال عازم پاریس شدم و به عنوان آسیستان خارجی این مدت را در بیمارستان کودکان پاریس در بخش آقای پرفسور لامی استاد کودکان و ژنتیک طی کردم.
در سال 1962 از طرف سازمان بهداشت جهانی برای تکمیل دوران ژنتیک ، به دانمارک رفتم و درمدت سه ماهه آن استفاده فراوان ا زآن دوران بردم . در سال 1964 نیز از طرف WHO برای گذراندن دوره ی یک ماهه عازم امریکا شدم در سال 1336 از طرف سازمان بهداشت جهانی به عنوان کارشناس ژنتیک شناخته شدم .در سال 1373 به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی دعوت شدم که یک مرکز تحقیقات ژنیتکی در آن جا تشکیل بدهم .

تألیفات و جوایز :
اصول بیماری ها ی ارثی انسان در دو جلد

امراض کروموزومی و متابولیک در یک جلد

دیابت و راهنمای بیماران دیابتی در یک جلد

ژنیتک عمومی در دوجلد

بهبود نسل بشر در یک جلد

سال 1378 به سبب کوشش های بی دریغ دررشته ی پزشکی ، از طرف وزیر بهداشت و آموزش پزشکی لوح تقدیر و مدال دریافت نمودم هم چنین در سال 1379 مورد عنایت شایسته دانشگاه و همکاران گرامی ، با دریافت تشویق نامه و هدایای نفیس و نامگذاری یک تالاردر مرکز به نام بنده حقیر قرار گرفتم و تعداد 533 جلد کتاب به کتاب خانه ی دانشگاه اهدا کرده ام .